Bu şehre üniversiteye geldiğim de bambaşka duygular
içindeydim.
Tercih yaparken çok düşünmüştüm ve
diyordum ki yapayalnız benim tanıdığım hiç kimse olmadan özgürce yaşamak
istediğim bir şehirde olmak istiyorum diyordum. Şehir memleketime ne uzak
olacak ne de yakın olacak diyordum. Ve istediğim oldu istediğim şehirde üniversiteyi
kazandım. Kazandım ama geldiğimde hiç umduğum gibi olmadı okul farklıydı şehir
farklı insanların yaklaşımı farklıydı. Çok yalvardım çok ağladım bu şehirden
gitmek, memleketime dönmek için ama babam olmaz dedi orayı sen istedin ve okulu
bitirip geleceksin demişti. Bu da beni üzdü tabi.
Bu şehirde kaldım kalmaya karar verdiğimde
sürekli memleketime gider oldum. Ama okuldan ders aldığım kadar da hayattan ders aldım. Kimilerine güvenip güvenmeyeceğine
ders aldım. Daha çok seni yıkmaya çalışırlarken senin nasıl ayakta durman
gerektiğini öğrendim. Acı çekerken nasıl vazgeçmen gerektiğini öğrendim. Hayatımda
kötü insanlara yer vermemem gerektiğini öğrendim. Yüce rabbime daha çok yakın
olmam gerektiğini öğrendim. Zor duruma düştüğümde nasıl kalkmam gerektiğini
öğrendim. Ve sonunda okulu bitirip memleketime döndüğümde bu sefer memleketim
bana yabancı geldi. Zaman geçtikçe iş aramaya başladım. Artık insanlara nasıl davranmam gerektiğini öğrenmiştim ya.
İş hayatına girdiğimde mutlu mesut bir hayatım oldu. Şükür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder