bebek kıyafeti

NE zamandır aklımda bebek kıyafeti dikmek vardı. Bu sefer kendimi değil çocukları sevindirmek istedim. Tabi çocuklardan önce anneler mutlu oluyor. Sevimli mi sevimli bir bebeğimizin kuzenimin çocuğuna elbise dikeyim dedim. Uzun zamandır bununla uğraşıyordum bir yandan işlerin yoğunluğu bir yandan hastane randevuları derken ancak boş zamanlarında bunu değerlendirebildim. Şükür sonunda bitti. Yarın Ankara’ya gönderiyorum bakalım beğenecekler mi? Hediye aldıklarında yanında olmak onları görmek isterdim sevinçlerini ve bebeğin üzerine giyildiğinde nasıl duracağını görmek isterdim ama artık fotoğraf rica ederim. :)

 elbise dikimi ne kadar basit gibi görünse de emek ister uğraş ister dikkat ister ince iş ister. çok nazlıdır dikiş dikmek çoookk

 resimleri bir türlü güzel çekmeyi öğrenemedim. 

aslında bu şort o kadar sevimli oldu ki yakından görseniz giydirmeye kıyamazsınız :)

arkasında üç katlı fırfırlı popo kısmına gelince kabaracak ve sevimli olacak

bu da ön cebin üzerine fiyonk yapmadan önceki hali

birde yuvarlak çanta diktim onu fotoğraflamayı unutmuşum bir daha ki sefere inşallah.

mutlu huzurlu hafta olsun. inşallah beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum :)

şehir

Bu şehre üniversiteye geldiğim de bambaşka duygular içindeydim. 

Tercih yaparken çok düşünmüştüm ve diyordum ki yapayalnız benim tanıdığım hiç kimse olmadan özgürce yaşamak istediğim bir şehirde olmak istiyorum diyordum. Şehir memleketime ne uzak olacak ne de yakın olacak diyordum. Ve istediğim oldu istediğim şehirde üniversiteyi kazandım. Kazandım ama geldiğimde hiç umduğum gibi olmadı okul farklıydı şehir farklı insanların yaklaşımı farklıydı. Çok yalvardım çok ağladım bu şehirden gitmek, memleketime dönmek için ama babam olmaz dedi orayı sen istedin ve okulu bitirip geleceksin demişti. Bu da beni üzdü tabi. 

Bu şehirde kaldım kalmaya karar verdiğimde sürekli memleketime gider oldum. Ama okuldan ders aldığım kadar da hayattan ders aldım. Kimilerine güvenip güvenmeyeceğine ders aldım. Daha çok seni yıkmaya çalışırlarken senin nasıl ayakta durman gerektiğini öğrendim. Acı çekerken nasıl vazgeçmen gerektiğini öğrendim. Hayatımda kötü insanlara yer vermemem gerektiğini öğrendim. Yüce rabbime daha çok yakın olmam gerektiğini öğrendim. Zor duruma düştüğümde nasıl kalkmam gerektiğini öğrendim. Ve sonunda okulu bitirip memleketime döndüğümde bu sefer memleketim bana yabancı geldi. Zaman geçtikçe iş aramaya başladım. Artık insanlara nasıl davranmam gerektiğini öğrenmiştim ya.

İş hayatına girdiğimde mutlu mesut bir hayatım oldu. Şükür.