PİNTEREST

7 Kasım 2014 Cuma

BAYKUMAŞ



 Baykumaştan 4 veya 5 adet kumaş sipariş etmiştim. İçimden sürekli hediye kumaş koyarlar mı acaba düşüncesine kapıldım. Kargocu ya gittiğimde birde ne göreyim karşımda beklediğimden büyük kutu cıktı. Kutunun içinde ne olduğunu merak ettim ve koşarcasına eve gittim. Şükür ki eve vardım ve ilk yapmam gereken şey kutuyu açmak oldu. Benim sipariş verdiğim kumaşlar beklediğimden daha güzel çıktı ve artı olarak ardı ardına hediye kumaş koymuşlar resmen bayram ettim evimde.  Açıkçası internetten yaptığım alışverişlerde bazen beklediğim gibi gelmeyebiliyor. Ama baykumaş gerçekten bana sonsuz güven verdi. Baykumaşa çok teşekkür ederim ve herkese kesinlikle tavsiye ederim :)
 Bu kumaşları kesinlikle en güzeli ile değerlendirip size göstereceğim inşallah.


 BOL GÜNEŞLİ HAFTA SONU DİLERİM..

6 Kasım 2014 Perşembe

hayvan sevgisi


Çocukluğumdan beri hayvan severim. Onlara çok bağlıyım onların nasıl severseniz ne kadar severseniz o şekilde karşılığını alırsınız.
Yeri geldiğinde komik hareketler yapıp sizi güldürür ve yeri geldiğinde en stresli zamanlarınızda bile o masum bakışları sizin sıkıntınızı unutturabilir. Bence Onlar her zaman ama her zaman sevgiyi hak ediyorlar. Ne olur o sevimli hayvanlardan korkmayın onlar sizin korkularınızı anladıkları için kaçarlar.
İyi ki bu sevimli hayvanlar hayatımızda var diyorum. Resimde gördüğünüz sadece kuşlarım olduğunu düşünmeyin.
Bir köy hayatında ne varsa bende de var. Kedi, köpek, kuzu, keçi, tavuk, civciv.

Daha ilkokul birinci sınıftaydım. Arkadaşımla okula giderken bir köpek gördü ve koşarak yanına gitti, sevdi. Beni de çağırdı ama ben korkudan gitmemiştim. Okul çıkışı farklı bir arkadaşımla eve gidiyorduk, aynı köpeği gördüğümde yanına koşarak gittim ve aaa sabahki arkadaşım bu köpeği sevmişti ısırmıyor derken kolumdan bir tuttu ve ısırdı. Çığlıklarla bıraktı beni ve ben ağlayarak eve geldim. Babam durumu anlayınca hastaneye götürdü tabi. Hemşireler iğneyi hazırlayıp göbeğimden iğne vurdular. Babamın köpeğini bir şeyler yapacağını duymuştum çok üzülmüştüm. Kendi kendime karar almıştım daha çok seveceğim beni ısırdıkça daha çok seveceğim demiştim. Bir süre zaman geçtikten sonra sokakta ne kadar yavru kedi varsa köpek varsa eve topladım. Beslemek istiyordum onları. Onlara baktıkça mutlu oluyordum. Ve ben o zaman daha çok bağlı kaldım. 
Herkesin daha çok hayvanları sevmek ümidi ile.

4 Kasım 2014 Salı

DİKTİKLERİM;

merhabalar efendim;
yeni ciciler diktim kimi kıyafetler önceden dikilmiş kimisi ise yeni dikilmiş ve bende yeni koyuyorum.

 Bluzu yeni diktiğimi söylemiştim. Krem rengi hazır pantolon ile kombinledim. Giyildiğinde gerçekten de şık duruyor. 
 İşte ben bu eteğe bayılıyorum geçen yaz rahatlıkla giydim. eteğin üzerinde olan tüm desen rengine uygun bir üstle tamamlanınca çok şık duruyor.Bu eteği çok sevmemin sebebi desenli olması,üzerindeki renkleri sevdiğim,cepli ve rahat olmasıdır.
 Bu ceketten önce aynı modelden giydiğim ve vazgeçemediğim ceketim vardı. Maalesef giydikçe eskidi ve yırtıldı. Aynısını çok aramama rağmen bulamayınca sürekli ne yapsam diye düşündüm. Terzi ablama gittim bana aynısından diker misin? Dedim. Terzi ablamda neden sen dikmiyor-sun? Dedi. çok düşünmüştüm ama aynısını dikemem diye, cesaret edemem dedim. Yaparsın diyerek bana cesaret verdi. Bana yol göstermesi ile dikmeye karar verdim. Önce eski ceketimi kalıp haline gelinceye dek söktüm. Kumaşa yerleştirdim, kestim ve diktim. Yukarıdaki ceket desenli olduğu için ceketin modeli belli olmuyor. Eski ceketimin kumaşı da düz idi.
Tekrar aynısını düz kumaşla heyecanla dikmeyi düşünüyorum. Bakalım o nasıl görünecek.
 Krem rengi pantolonu yeşil desenli bluzla ve yeşil beyazlı ayakkabımla kombinledim. çok sevimliler değil mi? insanın kendi diktiği, emeği bir başka tatlı oluyor.Bluzu da ben diktim efenim.
son olarak; Rengini çok beğendiğim kumaşı çok beklettim. Sürekli ne diksem diye düşündüm ama kıyafet resimlerine bakınca ceket dikmeye karar verdim.

evet efendim. umarım beğenirsiniz.
SEVGİ İLE KALIN.

3 Kasım 2014 Pazartesi

dikiş hikayem

Ben daha 7,8 yaşlarında idim. Barbie bebeklerim vardı,onlara sürekli bir şeyler diker,giydirirdim. Herkes görsün diye pencereye süs gibi koyardım. Gelen geçen bu kız modacı olacak derlermiş. Bu sözü duyunca hoşuma gidiyordu tabi.
Büyüdükçe Ta ki liseye gelinceye dek babanemin eski makinesi ile bir şeyler dikmeye çalıştım.
Liseye başladığımda tekstil dikiş okuyacağım diye tutturdum. Hayallerim vardı, umutlarım,heyecanlarım vardı. Lisede dikiş dikerken o kadar çok mutluydum ki hayallerimi düşünürdüm. Pek güzel dikmeyi beceremesem de yılmadım sabrettim ben bu işi yapacağım dedim. Sağ olsun sevgi hocam sayesinde sağ salim okulumu bitirdim.
Modacıdan başka bir şey düşünmüyor ve hayal etmiyordum. Üniversiteye gitmek için sabırsızlanıyordum. ÖSS den yüksek puan almasam da 2 yıllığa geçiş yapıp sonra 4 yıllığa geçiş yaparım diye düşündüm. Maksat zaman kaybetmemekti benim için.
Lisede ilk diktiğim kıyafetlerden biri de bu etekti.
Şuanda kilomdan dolayı giyemesem de saklıyorum elbet bir gün bunun içine gireceğim derim.:)





Üniversiteye geldiğimde bile normal derslerden fazla dikişe özel ve özen gösterdim. Herkes kızardı tabi arkadaşlarım hocalarım biraz normal derslerine odaklan diye, napim bende hastalık olmuştu sanki ders çalışsam bile aklım başım dikişteydi. Dikiş benim için çok farklı ve bende yeri başka.

Modacı olmasam da ben modacıyı içimde yaşıyorum. Dikiş sevdam devam etmekte, elimden geldiğince dikiyorum ve zevkle giyiyorum.

bu bluzu da yeni diktim. devamı gelecek inşallah.
umarım beğenirsiniz yorumlarınızı merakla bekliyorum.
SEVGİ İLE KALIN.